ฟังเสียงคลื่นทะเล คอยมาทักผืนทราย
เราทั้งสองเคียงกาย สบตาแล้วพลางจับมือกัน
เราก้าวลงมายังเรือลำเดียวกันแล้วถอนสมอพร้อมออกเดินทางพลัน
ฟ้าก็เริ่มคำรามแต่เราสองไม่มีทีท่าไหวหวั่น
ต่อให้คลื่นซัดจะพรากเธอออกไป
ต่อให้ดาวบนฟ้าหมางเมินไม่นำทาง
ต่อให้ดวงอาทิตย์ไม่ส่องสว่าง
ต่อให้ฟ้าโปรยฝนพายุลงไม่ให้เจอ
ก็ไม่เป็นไรเพราะฉันมั่นใจว่าเธอ
และฉันจะได้มาพบเจอกันในไม่นาน
ก็เพราะเข็มทิศของหัวใจหันไปทางเธอ
ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน หนใด ฉันจะตามหาเธอจนเจอ
เมื่อเราสองต้องจาก ก็ไม่เคยไหวหวั่น
ยังมีเสียงหัวใจของกันและกันคอยนำทาง
จะก้าวออกไปตามเสียงดวงใจนี้
ตราบเท่าที่ยังคงมีลมหายใจ
แม้เสียงคำรามบนฟ้าดังเพียงไหน
แต่ว่าเสียงหัวใจดังกว่านั้น
ต่อให้คลื่นซัดจะพรากเธอออกไป
ต่อให้ดาวบนฟ้าหมางเมินไม่นำทาง
ต่อให้ดวงอาทิตย์ไม่ส่องสว่าง
ต่อให้ฟ้าโปรยฝนพายุลงไม่ให้เจอ
ก็ไม่เป็นไรเพราะฉันมั่นใจว่าเธอ
และฉันจะได้มาพบเจอกันในไม่นาน
ก็เพราะเข็มทิศของหัวใจหันไปทางเธอ
ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน หนใด ฉันจะตามหาเธอจนเจอ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ใด ต่อให้อยู่ลับฟ้าไปหรืออยู่ไกลแสนไกล
แม้ว่าฟ้าจะซ่อนเธอไว้ฉันจะตามหาเธอจนเจอ
ก็ไม่เป็นไรเพราะฉันมั่นใจว่าเธอ
และฉันจะได้มาพบเจอกันในไม่นาน
ก็เพราะเข็มทิศของหัวใจหันไปทางเธอ
ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน หนใด ฉันจะตามหาเธอจนเจอ